معماری

خیابان ستارخان شیراز که محل اسکان شهروندان شیراز اعم از کسبه و ساکنین تجاری و همچنین ساکنین مسی بوده و دارای حدود و ثغور مشخصی است و هم اکنون با وجود توسعه های جدید به دلیل وجود محدوده با ارزش ارگانیک و تاریخی، بافت خود را تا حد زیادی حفظ کرده است. علاوه بر آن، فرهنگ و شیوه معیشت ساکنین در این منطقه، دلیلی مضاعف بر مشخص بودن مرزهای محله بوده است و همانطور که قبلا ذکر شد بافت دارای ارزش منظر شهری و تاریخی و فرهنگی و تمرکز کاربری های جاذب جمعیت پیاده، محدوده را به یکی از نقاط اقتصادی مهم در سطح کل شهر تبدیل کرده است. بر اساس ماهیت بافت حاضر، پتانسیل وجود شبکه ای متشکل از پاتوق ها (گره های اجتماعی) و گذرهای واصل بین آن ها در مسیر خیابان ستارخان دیده می شود.

پس از سنجش خیابان براساس مولفه های طراحی و ارائه راهبردها و راهکارهای طراحی، گزینه های طراحی، پیشنهاد می گردند. چهار گزینه طراحی در این مرحله ارائه می شوند که اولویت و چارچوب طراحی در هر گزینه بر اساس مولفه های طراحی مذکور نقش گرفته اند. گزینه اول بر اساس مؤلفه ابعاد طراحی مکان سوم، گزینه دوم بر اساس مؤلفه اصول طراحی مکان سوم، گزینه سوم بر اساس مؤلفه ماهیت تاریخی طراحی مکان سوم و در نهایت گزینه چهارم براساس مؤلفه ملاحظات عمومی مکان های سوم طراحی شده اند.

دانلود پروپوزال رشته معماری

فرم پروپوزال رشته معماری

پروپوزال معماری سنتی

پروپوزال طراحی معماری

عنوان پروپوزال معماری

دانلود پروپوزال معماری فرهنگسرا

دانلود رایگان پروپوزال معماری فرهنگسرا

• در دسترس بودن و دستیابی به آسایش: فعالیت های موجود در این پیاده راه از عوامل مهم شکل دهی به فضا و همچنین تقویت و سرزندگی این فضا دارد. این مکان با دارا بودن امنیت استفاده از کاربری ها و فضاهای قابل رویت و قابل دسترس در تمامی ساعات شبانه روز، تمیزی و وجود مکان های نشستن نقش مهمی در دستیابی به آسایش فیزیولوژیکی کاربران دارد. همچنین با دسترسی و دید به چند کلیسای کلیدی در این محور در دریافت آسایش ذهنی و روحی از فضا بسیار حائز اهمیت میباشد. 
• مشتری های ثابت: وجود حضور اجتماعی فعال و مداوم در این پیاده راه که از کاربری های متفاوت و متناسب برای تمامی سنین از نوجوانان تا جوانان و فضاهای تعاملات کهنسال تشکیل گردیده است این فضا را اجتماع پذیر و دارای کاربران همیشگی کرده است که هر ساعتی از روز پذیرای تعدادی کاربر میباشد.
• ظاهر ساده: این محور با دارا بودن ریتم یکنواخت و بافت سنتی جداره ها توانسته حسی از مردم واری را تداعی نماید که با کوتاه بودن ارتفاع جداره ها و هماهنگی رنگ و بافت جداره ها به رنگ قرمز و زرد و با جنس کاه آجرگل و هویتی هدفمند به محله و بافت جلفا داده است. همچنین وجود سنگ فرش های کندکننده ی سرعت با ایجاد حس خودمانی باعث ساده کردن بافت شده است.
• جو غیرجدی: وجود فضاهای نشستن غیررسمی به منظور گذران اوقات فراغت نقش مهمی در تبدیل این پیاده راه به مکان سوم داشته است. همچنین کافه ها و رستوران های موجود در این محور نیز امکان نشستن و ایجاد سرپناه را در فضاهای روبروی کافه ها ایجاد نموده و محیطی صمیمانه و به دور از رسمیت را ایجاد کرده است. این فضاها با پذیرا بودن کاربران خاص توانسته اند حس منحصر به فردی به پیاده راه و بافت محلی جلفا بدهند.
• خانه ای دور از خانه: محیط صمیمی و دوست داشتنی کافه ها، استشمام بوی قهوه از کافه گالری ها و فروشگاه ها، حضور فروشگاه های صنایع دستی ارامنه این پیاده راه را به محیطی دوست داشتنی به مانند خانه اما با کاربری های عمومی اجتماعپذیر تبدیل نموده است.

بنابراین معیارهای موجود در پیاده راه جلفا به صورت ریزفضاهایی در قالب جدول زیر ارائه می گردند.

پیاده راه جلفا واقع در محله ی جلفای اصفهان یکی از غنی ترین محورهای شهری می باشد که با وجود صدها سال از ساخت آن هنوز هویت و خوانایی خود را دارا میباشد. این محور به علت توان بالقوه ی جذب گردشگر و ارزش عناصر معماری و بافت شهری آن توسط سازمان نوسازی و بهسازی شهرداری اصفهان، به همراه ده محور حائز اهمیت دیگر مانند بازار، جوباره، نقش جهان، تخت فولاد و . به عنوان محور تاریخی، فرهنگی و گردشگری معرفی شده است و در سال 1378 اقدامات مرمتی به منظور تبدیل به پیاده محوری آن صورت گرفته است. این محور با دارا بودن ویژگیهای سرزندگی، خوانایی، هویت و زیبایی توانایی زیادی در جذب اقشار مختلف اجتماعی داشته است. در اینجا سعی در تحلیل این پتانسیل ها با توجه به معیارهای مکان سوم میگردد.

• بر بستری خنثی: پیاده راه فضای عمومی شهری مکان سوم میدان محلی شکل شستگی پیاده نگرفته در عقب راه به عنوان بستری برای شکل گیری پاتوقها و محلهای گردهمایی و فعالیت جمعی شهروندان، توریستها و ساکنان است که در این فضا نشسته و از چشم انداز کلیسا استفاده کرده و هویتی مکانی در آنجا تعریف مینمایند. در این فضا که دربر دارنده ی فضاهای تجاری، تفریحی، مراکز خرید کافه ها و رستوران میباشد نقش مهمی در پذیرا بودن افراد مختلف دارد که این افراد هیچ کدام نقش میزبان را ندارند.
• به عنوان هم سطح کننده: این پیاده راه شهری با پذیرا بودن همه نوع افراد و اقشار از اجتماع توانسته نقش مهمی را به عنوان مکان سوم ایفا نماید. در این فضا علاوه بر پذیرا بودن قشر ارامنه به عنوان قشر قالب در منطقه توانسته بسیاری از مسلمانان و ایرانیان از تمام نقاط مختلف شهر را نیز به خود جذب نموده، به علاوه با داشتن محوری تاریخی و کلیسای وانک به عنوان کلیسایی تاریخی-  توریستی نقش مهمی را در جذب گردشگران از اقصی نقاط ایران و جهان از فرهنگ، دین و ملیت گوناگون جذب نماید.
• مکالمه به عنوان فعالیت اصلی: با توجه به وجود میدانچه ی محلی و سنگفرش کاهش دهنده ی سرعت و همچنین عریض بودن محور پیاده نسبت به سواره در این پیاده راه، نه تنها امکان رویارویی و جمع پذیری مردم افزایش مییابد، بلکه با تقویت حس مشارکت پذیری در افزایش تعامالت اجتماعی و شکل گیری مکالمات غیررسمی نیز بسیار تأثیر گذار می باشد.

اگرچه هر مکانی می تواند به طور موقت یا دائمی به واسطه طراحی و ویژگی های مکان، تبدیل به یک مکان سوم شود، چند مشخصه اصلی برای مکان های سوم وجود دارد که منجر به تعامل اجتماعی فعال در این مکان ها می گردد. این شاخصه ها می توانند شناسایی شده و در جهت اجرا، برنامه ریزی گردند. پنج مشخصه اصلی مکان های سوم که می توانند باعث افزایش تعاملات اجتماعی فعال گردند، عبارتند از: موقعیت، طراحی فیزیکی، مدیریت، امکانات رفاهی و فعالیت ها (محجوب جلالی و قلعه نویی، ۱۳۹۳).

1. موقعیت: موقعیت مکانی اثر بسیار زیادی بر روی تعداد مردمی که به یک مکان رفت و آمد می کنند، می گذارد. مکان هایی که برای دیدن، راحت و مناسب هستند، می توانند به لحاظ تجاری در شرایط بهتری نسبت به سایر مکان ها قرار گیرند. با این تفاصیل مکان های سوم اغلب در مسیر راه های سواره اصلی قرار دارند و یا به مسیرهای دوچرخه، پیاده یا اتوبوس متصل می باشند. اام به ذکر است که امکانات پارکینگ نیز باید در نظر گرفته شود.
2. طراحی فیزیکی: یک پایان نامه مکان سوم برای اینکه موفق شود، چه فستیوال، پارک، کتابخانه، کافی شاپ یا هر نوع فعالیت دیگری که باشد، باید تعامالت اجتماعی را تشویق نماید. دسترسی به غذا و نوشیدنی در داخل محیط و یا نزدیک آن حائز اهمیت می باشد. مکان های بیرونی باید یک رویه محکم، سایه بان و حفاظ در برابر تغییرات آب و هوا داشته باشند. همچنین نشیمن گاه راحت با قابلیت حرکتی، تعامالت اجتماعی را تشویق خواهد کرد. این مکان ها اگر که نزدیک تر به مکان های خدماتی نظیر مکان استراحت و یا نزدیک به محل زندگی افراد باشند، بیشتر مورد استقبال مردم قرار گرفته و تعداد دفعات مراجعه به آنجا به طور منظم افزایش خواهد یافت.
3.  مدیریت: یک مشخصه اساسی مکان سوم، دعوت آزاد و صریح به دیر رفتن است. آنها باید تا زمانی که مردم می خواهند از آنها استفاده نمایند، باز باشند. همچنین باید مکان هایی امن بوده و نیز طیف متنوعی از مشتریان را به خود جذب نمایند. کارمندان باید با ایجاد روابط دوستانه با مشتریان، به تشویق مکالمات با یکدیگر کمک کنند و در کل، مکان های سوم باید یک جو غیر رسمی به وجود بیاورند.
4. امکانات رفاهی: مکان های سوم باید امکانات متنوعی ارائه نمایند. برای فضاهای بیرونی این امکانات می تواند شامل یک زمین بازی، محلی برای گردش حیوانات، فواره ای برای بازی بچه ها، یک زمین ورزشی و . باشد. دسترسی به غذا و نوشیدنی ها می تواند زمان گذران وقت در یک مکان را افزایش دهد. تحقیقات نشان داده اند که بهترین تسهیالت رفاهی در رستوران ها و کافه ها آنهایی هستند که مکان هایی برای نشستن در بیرون دارند، اتاقی دارند که می تواند برای فضای ملاقات یا جشن ها رزرو گردد و یا دارای اینترنت بی سیم می باشند. با اضافه کردن این موارد و امکانات دیگر، افزایش تعامالت اجتماعی فعال مقدور خواهد بود .
5. فعالیت ها: سازماندهی و ارائه فعالیت ها در یک مکان سوم عاملی است که باعث پرورش تعامالت اجتماعی فعال می گردد. پارک ها می توانند امکاناتی نظیر زمین بسکتبال، والیبال و . را ارائه نمایند؛ کافه ها نیز می توانند امکانات رفاهی نشستن در بیرون و غذاها و نوشیدنی های مختلف ارائه کنند. در هر دو مکان مردم ممکن است به صورت تصادفی یکدیگر را مالقات نمایند، اما تعامل اجتماعی فعال بارزی اتفاق نیفتد. هر دوی این مکان ها می توانند توسط سازماندهی و ارائه فعالیت هایی نظیر یک لیگ ورزشی تابستانی در پارک یا فعالیت هایی مانند کالس های هنری و تورنمنت های بازی در کافه، باعث ایجاد تعامل اجتماعی فعال شوند. علاوه بر دو مشخصه ذکر شده، دو فاکتور دیگر نیز جهت افزایش موفقیت مکان های سوم وجود دارند: ارزش اجتماعی و آوازه. اگر که یک مکان سوم به عنوان بخشی از جامعه دیده شود و ارزشی به جامعه دهد (ارزش اجتماعی)، آنگاه در صورت حذفش از جامعه، مردم از نبودش رنج خواهند برد. همچنین اگر یک جامعه در رابطه با یک مکان برانگیخته شود (آوازه)، استفاده از آن فضا خیلی محتمل تر خواهد بود. ویلیام وایت می گوید: «بیشترین چیزی که مردم را جهت حضور در یک مکان جذب می کند، مردم دیگر است» (bernhardt, 2010).